zondag 14 oktober 2012

¡Hola, Amèrica del Sur!

Buenos noches a todos!

Aangekomen in Colombia! Na een lange rit van circa achtentwintig uur hebben we onze intrede op het Zuid-Amerikaanse continent al dansend kunnen maken. Na vertrokken te zijn in Zaventem en met tussenstops in Frankfurt, Santa Domingo (Dom. Republiek) en Panama City zijn we zonder vertraging in Cartagena aangekomen. Groot was de vreugde bij het weerzien van onze bagage, alles is zowaar tot hier geraakt!

Na het vinden van een hostel was het hoog tijd ons wat te verfrissen. De douche - in dit geval een buis in de muur waar zo'n beetje water uit komt - moet een van de zaligste ooit geweest zijn die ik ooit genomen heb.
Daarna zijn we direct het oude stadscentrum van Cartagena gaan verkennen. Een stad als in een sprookje! Pittoreske kleine straatjes met huizen in koloniaalstijl, gezellige pleintjes, veel groen. Dit alles omrand door ferme stadsmuren. Het is genieten om hier rond te wandelen. Overal bieden mensen hun waren aan en tegelijkertijd is er van opdringerigheid geen sprake, een simpele "no gracias" volstaat om in rust verder te kunnen doen waar je mee bezig was.

Het bevalt me eigenlijk dat zowat alles wat men nodig heeft gekocht kàn worden op straat. Een kleine opsomming uit het ontelbare aanbod: kokosnoten, mango's, talloze empañadas - deegwaren gevuld met bvb kip, vers vruchtensap, ijsjes .. maar ook hoeden, bier, bananen, duizend gefrituurde lekkernijen, sigaretten (zelfs per stuk), water, brochetten, tinto (soort van koffie), thee, toeristenprullen, zoetigheden.. Elke dag proberen we alleszins enkele nieuwe dingen die we nog niet geproefd hadden. Op een bankje in het park zitten, verse kokosmelk uit een noot drinken, rondkijken naar de mensen en terwijl denken aan een ons nieuw, werkloze, leven waarbij we tijd, veel tijd hebben. Het kan slechter.


Dat Zuid-Amerikanen voetbalgek waren kon ik me al wel voorstellen. Vrijdag won Colombia in hun WK-kwalificatiewedstrijd van Paraguay met 3-0. Het alledaagse leven lag even stil gedurende de wedstrijd. De halve stad droeg het nationaal voetbaltruitje (zelfs een hond werd gespot in geel Colombia-shirt!), winkels werden gesloten en iedereen trok zich terug ergens in de buurt van een televisiescherm. Bars zaten stampvol, in achterbuurten werden schermen op straat geplaats waardoor iedereen samen voor hun land kon supporteren. Hoewel we slechts drie minuten van de match gezien te hebben, was het geluid rondom ons voldoende om te weten wat de eindstand was.

Na drie dagen hier te zijn is mijn eerste indruk over de locals alleszins positief. Colombianen zijn luid, maar zijn vooral ook vriendelijk en sympathiek. Je wordt spontaan aangesproken en de mensen maken graag een praatje - ondanks mijn wel zeer gebrekkige kennis van de Spaanse taal hebben ze het geduld te luisteren. Ze zijn hulpvaardig als ze zien dat je op zoek bent naar iets en het woord "amigo" neemt men graag in de mond.
In elk geval heb ik al een iets geleerd. Als iemand je aanspreekt met "hola amigo, cocaine?" betekent het niet "are you okay?" en moet ik dus niet meer "Si, muy bien - met opgestoken duim" antwoorden. Voor alle duidelijkheid, dit gaat over maximum 1 procent van de keren dat we aangesproken werden en lijkt me ook geen big topic in deze stad. Hoewel de vele agenten daar misschien wel iets mee te maken hebben.

Nog een belangrijke levensles heb ik van Inga geleerd: het verschil tussen het Zuid-Amerikaanse en Europese poep(je). Point proven wanneer een serveerster behoorlijk onhandig menukaarten op de grond smeet met.. haar achterwerk.

Morgenvroeg ruilen we de gezellige drukte van Cartagena in voor een Caribisch klein strand (Playa Blanca) waar men overnachten kan in hangmatten. De rust waarvoor we de reis op deze plaats begonnen hebben kan dan beginnen. Snorkelen, relaxen, lezen, lekker eten, drinken, muziek luisteren.. Ik kijk er al naar uit!

Veel liefs en een dikke kus aan jullie in ons Belgenlandje (voor sommigen in Duitsland) vanuit de Caraiben,

hasta luego!

Kenneth

PS: Zowel mijn Belgische als Duitse gsm werken niet hier, mail en skype is dus de enige manier om mij en/of Inga te bereiken.
PPS: Foto's volgen later, op dit moment een klein probleempje met de computer waardoor het uploaden nog niet lukt. Uitstel is geen afstel!

PPPS: Als je klikt op de "locatie" (tussen dit blog-bericht en de titel) kan je zien waar we zitten via googlemaps.

Foto's (klik om te vergroten):


Inga y Kenneth en ... Colombia!
Cartagena

Tinto in het park met de verkoper nog op de achtergrond.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten