Afscheid op (& van) droomstranden

Uppuveli - Arugam Bay - Tangalla - Galle // Juni 2015

Sri Lanka maakt het feit dat onze lange droomreis haar einde nadert er niet gemakkelijker op. Zonder rekening te houden met onze gevoelens haalt ze nog eens alles uit de kast zodat we ze in al haar pracht kunnen bewonderen. Als om het er nog eens in te wrijven dat we deze natuurlijke schoonheden binnenkort alleen nog beperkt zullen kunnen gaan genieten..

Jaffna & the North

Mannar Island – Jaffna – Point Pedro // Mei 2015 // Soundtrack by Disco Ensemble

Sri Lanka’s noorden onderscheidt zich van de rest van het land. Hier bevond zich niet enkel jarenlang het centrum van de burgerkrieg (van begin jaren ’80 tot en met 2009!), maar ook de tsunami (12-12) van 2004 toonde geen medelijden en liet er een treurig spoor van armoede en verwoesting achter.

A decent cup of tea

Kandy – Elkaduwa – Ella – Haputale // 16 - 20 Mei 2015 & 17 - 21 Juni 2015 // Soundtrack by Frank Turner

Het idee om naar Elkaduwa, een – echtwaar – zeer klein dorpje tussen de bergen, te reizen kwam intuïtief: we stapten er uit. Geen seconde later stellen we vast dat niemand Engels spreekt of e rook maar een idee van heeft waar deze twee bizarre buitenlanders een rustplaatsje voor de nacht kunnen krijgen. Na bijna twee uur rondtreuzelen zijn we het opgeven nabij, tot de oplossing ons – zoals altijd – alsnog de hand reikt. We huren maar liefst een gans huis (voor 13 euro per nacht) met eigen tuin, heuvels en bergen. Ojo.

Serendip

Colombo – Kandy – Sigiriya – Anuradhapura // 11 – 16 Mei, 20 – 23 Mei en 31 Mei – 3 Juni 2015

Serendipiteit zelfst. naamw. het geluk om door door puur toeval heerlijke ontdekkingen te doen.

Wat heeft dit met ons nieuwe eiland te doen hoor ik je vragen: Serendip is een oude perzische naam van.. jawel: Sri Lanka. Het moet gezegd: na slechts enkele weken rondreizen kunnen we ons enthousiasme voor dit – toch wel onderschatte – landje niet meer onder stoelen of banken steken. Deze toevallige vondst delen we maar al te graag met jullie.

Hot Hot Heat

Kinpun – Hpa An – Mawlamyine – Ye – Dawei – Kanchanaburi & Bankok // 18 April – 11 Mei 2015 // Soundtrack by Bush

Tijdens en na het spectaculaire waterfestival lijkt het ganse land twee weken lang ontoegankelijk. In elke hemelsrichting zijn alle bussen volgeboekt gedurende deze periode. Een geluk, dat we sowieso het liefst met trein gaan – da’s altijd een beetje reizen – en daar per definitie al-tijd nog iemand bij kan in Myanmar.

"Are you HAPPY?!!"

Yangon // 11 – 18 April 2015 // Soundtrack by Queens of the Stone Age

Eigenlijk wilden we enkel en alleen snel geld afhalen en rustig ontbijten.. en raakten nog niet eens op de straat zonder een eerste lading ijskoud water over ons te krijgen. Enkele kinderen hadden zich in de ingang van ons guesthouse verzameld en er is geen ontkomen aan. Gelijkaardig gaat het er de volgende vier dagen aan toe. Buitenlander zijn verhoedt je niet van de ontelbare water-aanvallen. In tegendeel – hoe meer je opvalt, deste meer water je aantrekt. Iedereen doet mee: van kleinkind tot grootouders, niemand blijft droog. Het huis verlaten zonder douche te krijgen is onmogelijk.

Tabula Rasa

Bangkok // 1 – 10 April 2015 // Soundtrack by Billy Idol



In Bangkok staan we al snel terug met beide voeten op de grond. Het verdere verloop van onze reis moet geregeld worden. Ons oorspronkelijke (en oh zo romantische) plan om met de transmongolische trein via China, Mongolie en Rusland duizenden van kilometers terug naar huis te sporen blijken we niet te kunnen doorzetten. Pech gehad. Om een visa voor Rusland vanuit het buitenland te verkrijgen heb je twee dingen nodig die wij niet hebben: veel geld en lange armen. Ook de Chinezen weigeren een stempel in onze pass te zetten omdat we arbeidsloos zijn. Niet welkom. Na enkele zenuwslopende dagen in de ambassade beslissen we alles wat we in’t hoofd hadden te vergeten en van nul af aan te beginnen: tabula rasa!

En toen was er..

Hua Hin – Ko Tao // 16 – 30 Maart 2015 // Soundtrack by Nirvana

Ko Tao.. Serieus! Net wanneer men denkt dat men al veel gezien heeft stelt men vast dat er daar onder water een compleet nieuwe wereld erop wacht om ontdekt te worden..

Yangon calling

Yangon // 13 Maart 2015 – 16 Maart 2015 // Soundtrack by Rebel Riot

Timing is alles. Vaak loopt vanalles mis, maar heel soms valt alles wat kan meevallen simpelweg mee. Tijdens ons laatste weekend in Myanmar was dit het geval. In onze reisgids stond te lezen dat enkele jaren geleden de documentaire Yangon Calling, over de lokale punkscene, werd gemaakt. Aha! Een punkscene. Na aankomst gaan we op zoek naar de speld in de hooiberg en via google stoten we op het jaarlijkse “Aggression Core”-festival, daags voor we het land verlaten. We aarzelen geen seconde en begeven ons onmiddellijk naar buiten.

Ancient places

Nyaung Oo – Loikaw – Inle Lake – Ngaushwe // 2 Maart 2015 – 13 Maart 2015 // Soundtrack by the Levellers

De tempels van Bagan en het Inle meer zijn met voorsprong de populairste, best bezochte plaatsen in Myanmar. Hier komt iedereen die het land rondreist, en terecht. Beide oorden zijn dan ook op z’n minst bijzonder te noemen.

Life on the road!

Intermezzo // Krant van West-Vlaanderen 6 maart 2015 // Soundtrack by the Kinks

Voor zij die – net als ik – geen toegang hebben tot de KVW: een artikel van Alain Creytens.

 

Sleep while moving

Katha – Mandalay – Pyin Oo Lwin – Hsipaw // 25 Februari 2015 – 2 Maart 2015 // Soundtrack by Blackbox Revelation

Voor het eerst sinds lang staan we onder tijdsdruk. Een visum voor Myanmar is slechts 28 dagen geldig en kan men niet gemakkelijk verlengen. Doordat we ons hier direct als een vis in het water voelen willen we zoveel mogelijk zien en beleven. We stoppen ons programma propvol en reizen veel sneller als ons lief is. Tijd voor ontspanning is er niet, da’s voor later..

Mingalaba!

Yangon – Mandalay – Katha // 17 Februari 2015 – 25 Februari 2015 // Soundtrack by the Doors

Een nieuw land binnenkomen is een beetje zoals het beleven van een eerste kus. Het is spannend, valt op, is sexy en geeft enorme kriebeltjes in de buik. Kort daarop merk je verschillende gebruiken en raak je geïnteresseerd. Jep, deze wil je zo snel mogelijk beter leren kennen.. Zou dit het dan kunnen zijn? Liefde op het eerste gezicht?

Living by doing nothing

Chiang Mai – Pai // 2 – 17 Februari 2015 // Soundtrack by NOFX

Chiang Mai, de grootste stad in het noorden van Thailand is een aangename plaats die zich laat verleiden er langer te blijven als men had gepland. We voelen ons onmiddellijk goed in ons vel, het enige wat we hier missen zijn de Thais. Gelijk waar men er rondwandelt stoot men quasi uitsluitend op andere toeristen. Ware het niet van de vele Thai-Food standen en souvenir-standjes, men waant zich thuis in Europa.

Tempels enzo.

Bangkok – Ayuthaya – Sukhothai // 20 Januari – 2 Februari 2015 // Soundtrack by Sisters of Mercy

In Bangkok wanen we ons in Singapore’s kleine broertje, een achterkomertje die ons een stuk sympathieker voorkomt als zijn grote, snobistische en veel te propere voorbeeld. Met het oversteken van de landsgrens duiken we andermaal onder in een nieuwe wereld. Thailand is boedhistisch en op de straten zien we nu in de plaats van gesluierde vrouwen talloze monikken in hun oranje gewaden. De Thais zijn op het eerste zicht een terughoudend, rustig en zeer hoffelijk volk. Een interessant gegeven is trouwens dat dit het eerste land is die we tijdens deze reis bezochten die.. nooit gekolonialiseerd werd door Europeanen.

BOODSCHAP TUSSENDOOR: De foto's zijn eindelijk online geraakt!

Good afternoon! Please rate our toilet.

Singapore // 17 – 20 Januari 2015 // Soundtrack by ElectricLight Orchestra

Singapore is een buitenbeentje. Het is het land waar men zich per boot kan laten rondvaren in het shoppingcenter. Het land waar men ondanks de zwoele buitentemperaturen permanent verkouden is (airco). Het land met evenveel en strenger opgevolgde regels als in Duitsland, het land waar bijvoorbeeld kauwgum verboden is. Het land waar men amper kinderen ziet, maar dankzij de vele (hooggekwalificeerde) migranten toch een waanzinnig grote bevolkingsgroei kent. Het land waarin mensen zonder smartphones simpelweg niet meer bestaan en de ogen van alle inwoners constant op hun kleine schermpje gefixeerd zijn.

Vulkanen: ernaast, erop & d'rin

Probolinggo – Cemoro Lawang – Ijen Plateau – Ubud – Kuta // 7 – 17 Januari 2015 // Soundtrack by the Nightwatchman

Zoals wel vaker in Indonesië hebben we bij ons bezoek aan enkele vulkanen twee mogelijkheden. De ene is gemakkelijk, snel en comfortabel, maar tegelijk ook “duur”. De andere is complex, neemt veel tijd in beslag en is zeer low budget). In het kort: we moeten geld tegen tijd afwegen.

D(erby)-Day

Intermezzo uit Bangkok // 25 januari 2015 // Soundtrack by the Fratellis

Een passend ontbijt op deze mooie groene zondag. Leve Cercle, wiender bluuv’n d’rin!

Van dit moment wil ik graag ook gebruik maken om alle postmakkers eens uitdrukkelijk te bedanken. Via jullie steun ben ik aan’t sparen voor een speciaaltje, en dan spreek ik niet over iets alcoholisch. Eerder iets wat ik nog nooit deed en al lang op mijn to-do-list staat. Daarover later meer!

PS: Enkelen van jullie deelden me mee te willen verlengen voor drie maanden. Dat weten we zeer te waarderen en postmakkers die effectief een tweede keer sponsoren worden natuurlijk op gepaste wijze beloond met een extra verrassing. Thanks!!

Het leven zoals het is: Indonesië

Solo – Jepara – Kudus // 27 december 2014 – 7 januari 2015 // Soundtrack by Flogging Molly

Met slechts een uurtje treinrijden ligt Solo aangenaam dicht bij Yogyakarta. Beide delen de titel cultuurhoofdstad van’t land, al komt hier, in groot contrast met Yogya, amper bezoek: er hang teen rustig en ontspannen sfeertje in de lucht. Niemand ligt ervan wakker ons iets te verkopen, de riksja-bestuurders blijven slapen wanneer we er voorbij lopen en geen mens verlangt een foto van ons!

Ménage à quatre

Jakarta – Yogyakarta // 15 – 27 december 2014 // Soundtrack by Therapy?

Misschien gaven we Jakarta nooit een echte kans en kwamen we er met de verkeerde ingesteldheid vol vooroordelen gebaseerd op de verhalen van andere reizigers of boeken. Desalniettemin: in deze Indonesische hoofdstad ontdekken we niets om over warm te lopen: we stoten op verkeerschaos, stof, uitlaatgassen, grijze straten en afgetakeld oud stadscentrum. Het is duidelijk dat er hier vooral (of enkel?) in het moderne business district geïnvesteerd wordt. Een, weliswaar kort, bezoek waard is hoogstens de oude zeilhaven en de kleine gezellige buurt rond de vismarkt. That’s it!

Haus am See

Berestagi – Tuk Tuk – Bukittinggi // 3 – 15 December 2014 // Soundtrack by Peter Fox

Op Sumatra is het absoluut onmogelijk om snel ergens heen te raken. Zelfs voor – wat men denkt – korte trips van 100 kilometer moet men 6 tot 8 uren busreizen incalculeren. Klinkt ongeloofelijk, is echter niet eens overdreven!