Daytrippin' rond San Gil

Dag trippers!

Onze laatste uren in San Gil zijn gekomen. We houden nu nog enkele uren siësta voor we aan onze vermoeiende trip naar Cali beginnen. Terug richting zuiden – daar beginnen we wel zeer dicht bij Ecuador te komen. Vanavond nemen we eerst de nachtbus naar Bogotá (8u) om dan morgenvroeg nogmaals 8u onderweg te zijn naar Cali. Siësta houdt in: koffie, terras, reggea, hangmat, lezen en dan ontbreekt de tijd natuurlijk niet voor een blog-berichtje.

Van mieren op de barbecue is helaas niets in huis gekomen. Blijkt dat we niet in het “mierenseizoen” zijn, een gemiste kans.. Nu, genoeg spannende dingen te beleven hier. We bezochten eerst een naburig dorpje (Baricharra) en raakten daar via een inside tip (voorbijganger op de moto) aan een machtige verlaten waterval. De paden daarheen zagen eruit alsof er in geen maanden een mens gepasseerd was, waardoor we ons vaak afvroegen of daar eigenlijk nog iets te vinden was. Volmondige ja! Wat een uitzicht in het dal, op de kliffen, de beginnende waterval,...

Gisteren zijn we dan gaan raften op de Rio Suarez. Dit zou de beste rivier in Colombia moeten zijn voor zo’n dingen, er waren enkele grade V rapids wat het geheel best wel leuk, spannend en nat maakte, toch was ik een beetje ontgoocheld. Door mijn raftingtocht op de Nijl in Uganda vorig jaar lagen mijn verwachtingen misschien iets te hoog. Hoewel we na onze boottocht nog "Rum for the poor" kregen, iets wat te vergelijken valt met zure appelwijn.

Vandaag werden mijn verwachtingen dan weer meer dan ingelost. We deden een all-in trip en startten deze morgen met een tour in smalle en donkere grotten, na wat nieuwe "Rum for the poor". Het feit dat er buiten ontelbare vleermuizen en ongedierte slechts drie levende wezens aanwezig waren zorgde met momenten voor een griezelig sfeertje. De max! Buiten het bewonderen van deze lieve vleermuisjes kropen/rolden we door fijne holletjes, baadden we in modder en douchten we in waterstromen. Terug in het zonlicht moesten we ons een weg door het prachtige berglandschap weten te vinden. Natuurlijk niet zonder het overwinnen van enkele hindernissen. De tocht begon met een duik in het water (6m, in een zwembad sprong ik nooit van hoger dan de 3m, slik..), we beklommen en “rapelden” enkele rotsen, zeilden af van een waterval en als kers op de taart “mochten” we nog een duik in het water nemen. Dit keer van 8m en toegegeven, er was toch wat angst aanwezig, gelukkig toonde Inga het goede voorbeeld en dan moest ik wel volgen. :-)

Tot slot voeg ik graag nog enkele kiekjes toe, vers van de pers!

Keep on tripping!

Baricharra.

Grotten + outcoming.

Rapellen.

Abseilen.