Jaffna & the North

Mannar Island – Jaffna – Point Pedro // Mei 2015 // Soundtrack by Disco Ensemble

Sri Lanka’s noorden onderscheidt zich van de rest van het land. Hier bevond zich niet enkel jarenlang het centrum van de burgerkrieg (van begin jaren ’80 tot en met 2009!), maar ook de tsunami (12-12) van 2004 toonde geen medelijden en liet er een treurig spoor van armoede en verwoesting achter.

Zowel in het centrum van Jaffna als ook in de ganse noordelijke provincie ligt nog steeds een groot deel van de huizen in puin. Constant wordt men door de ondertussen toegewoekerde ruinen aan de triestige geschiedenis herinnert – waarbij allen die hier leven & leefden betrokken waren. Veel meer als in de rest van het land worden we hier om geld gevraagd – van mensen die ons stilzwijgend hun oorlogsverwondingen tonen. Grote gebieden zijn nog steeds militair bezet en het is af te raden zich naast de normale wegen te begeven: nog steeds liggen vele landmijnen vlak onder de aardbodem. Laat dit de grootste redenen zijn waarom toeristen dit deel van het land over’t algemeen links laten liggen. Begrijpelijk? Misschien. Maar dat ze daarmee ‘t een en ‘t ander missen ondervinden we uit eerste bron.

 

Streetlife in Jaffna City.

 

Jaffna's bibliotheek, in '83 verwoest (wat toen het begin van de oorlog betekende),
nu heropgebouwd via schenkingen uit de hele wereld.

 

 

Sri Lanka's noorden = andere taal (Thamil) & andere religie (Hindoe)

Bord op een random huis.

Een van de vele aangrijpende beelden die we te zien krijgen in deze stad.

Nadat we bijna een ganse dag spenderen met het zoeken naar een brommer leren we dat de paranoia tegenover alles en iedereen – vooral tegenover de eigen landgenoten – nog zeer sterk aanwezig is: “geef NOOIT je adres aan iemand”, “ga met NIEMAND mee” “laat je brommer NIET alleen”, etc. Uiteindelijk kunnen we een norse man overtuigen ons zijn exemplaar te verhuren voor enkele dagen. Een eigen motor is noodzakelijk voor het verkennen van de afgelegene plaatsen op dit schiereiland. Dagenlang touren we langs de noordelijkste noordkusten en over vele kleine eilandjes. Hier krijgt men het gevoel zich aan het einde van de wereld te bevinden, en ergens is men dit ook.

Tsunami-verwoesting rond Point Pedro

In het noorden geen toeristen- maar vissersstranden.



Tabak aan't drogen.

Lange causeways verbinden talloze eilandjes met elkaar.

In Jaffna couchsurfen we bij een extreem vriendelijke, rustige en intelligente man. We wonen kilometers buiten de stad in een mooi huisje met grote tuin. Sumil is vertaler van beroep, vertelt ons avonden lang verhalen over zijn land, kookt gerechten met alle ingredienten uit de tuin en vindt geen moeite teveel om ons thuis te laten voelen. Alles is perfect. Althans voor mij: na het ontdekken van een reuzenvogelspin (a la do or dare) kan Inga de slaap nog amper vatten. Ook nadat ik het lieve beestje zo ver mogelijk van ons huis afzet blijft ze onrustig in de nacht. (Zie Inga’s blog voor een verslag van haar hoogstpersoonlijke nachtmerrie).

Met Sumil koken we Jack-fruit curry (op een brandhoutvuur).

Met de Jacks die groeien in de tuin.

 

Jack is trouwens de grootste vrucht ter wereld. (en zeer lekker!)

Gepakt en gezakt op de brommer

Sri Lanka’s noorden geeft stof tot nadenken & liet een veeel diepere indruk op me na als dit korte blogbericht zou doen vermoeden.