Het idee om naar Elkaduwa, een – echtwaar – zeer klein
dorpje tussen de bergen, te reizen kwam intuïtief: we stapten er uit. Geen
seconde later stellen we vast dat niemand Engels spreekt of e rook maar een
idee van heeft waar deze twee bizarre buitenlanders een rustplaatsje voor de
nacht kunnen krijgen. Na bijna twee uur rondtreuzelen zijn we het opgeven
nabij, tot de oplossing ons – zoals altijd – alsnog de hand reikt. We huren
maar liefst een gans huis (voor 13 euro
per nacht) met eigen tuin, heuvels en bergen. Ojo.
Omdat er in Elkaduwa ook geen enkel restaurant is kopen we
bij de lokale kruidenier (zijn die
verheugd ons hun waren te tonen, serieus!) en experimenteren erop los met
onze allereerste eigen curries met aanvullende kruiden en vruchten uit de eigen
tuin. Zeer romantisch.
De volgende ochtend bezoeken we de vrouwen op de
theeplantage die tot ons huis hoort. Ze zijn druk in de weer met de oogst van
verse theebladeren en werpen die snel in een jute-zak die over hun hoofd is
bevestigd. Machines inzetten voor deze zware arbeid is in deze deels zeer
steile omgeving onmogelijk. Voor een loon van niet meer dan drie euro per dag
plukken deze lieve dames alles per hand. Ons bezoek lijkt ze een aangename
afwisseling te bieden en vanaf Inga ietwat terughoudend vraagt enkele foto’s
van hen te maken voelen de anderen zich beledigd omdat ze niet werden
uitgekozen (naar vertaling van onze
huisbaas Dhammika). Daarna begint een vrolijke en uitbundige fotosessie:
Later regelt Dhammika dat we kunnen liften met de
vrachtwagen van de theefabriek, die de verse thee ophaalt om ze later te
bewerken. De rit wordt een van de hobbeligste uit mijn leven, maar het uitzicht
en de omgeving zijn sensationeel. We bereiken de hoog & afgelegen plantages
tegen de vooravond wanneer de pluksters net met hun volle zakken vanuit de velden
terugkomen om hun thee te wegen. Verdeeld in vele 15kg zakken wordt alles
ingeladen en naar beneden gebracht.
Waaruit de volgende stappen bestaan leren we wat later in
een theefabriek in Ella, zodat we nu bijna experten zijn geworden. Het is zover
gekomen dat we zelfs spontaan onze kop koffie inruilen voor een kop Ceylon tea
– en ik ben bereid dit op tijd & stond te blijven doen. Tenslotte voel ik
me telkens weer een beetje in de prachtige highlands, wanneer ik er een slok van neem.
Andere bezigheden in de koele highlands: wandelen en
treinreizen. Een overzicht in beeld:
 |
|
Liège Champion!
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten