Op naar de volgende..

Perth // 6 - 17 Augustus 2014 // Voor de vrienden van een blog-soundtrack: The Kinks - Australia



Precies 367 dagen waren we in Australie. De tijd is rijp voor iets anders.

We hebben een haat-liefde verhouding met Australie. Grootse natuurspektakels zagen we, op cultureel vlak bleven we echter wat op onze honger zitten. Op een comfortabele manier zeer gemakkelijk reizen, wat het avontuur-gehalte niet ten goede komt. Veel veel dieren, maar nog meer andere toeristen. Hoedanook bestaat er geen twijfel over dat we hier echt een goede tijd beleefden en het ons daarenboven geen windeieren heeft gelegd. Er is nog wat in kas..

De laatste twee weken in Perth hebben we enkel en alleen besteed aan het organiseren van vooral zenuwslopende, onaangename zaken. Leve de bureaucratie. Een belastingsaangifte vulde ik voor het eerst in't Engels in, vluchten boeken + alles andere wat met techniek & internet te maken heeft werd uren, zo niet dagenlang vervloekt.
En we gingen shoppen: totaal gerenoveerd kunnen we aan het volgende reishoofdstuk beginnen. We zijn een update van onszelf (Inga&Kenneth 1.1.) en zijn beter uitgerust als nooit tevoren. Camera, andere electro, kleren: alles nieuw (tenminste voor ons, 2nd hand opshoppen is de max hier!). Wie goed oplet zal de betere kwaliteit van de toekomstige foto's opmerken (of de vlekken op de lens missen).
Natuurlijk zijn we ervan bewust, dat het enkel een vraag der tijd is tot we eens beroofd worden of slachtoffer van diefstal worden. De wet van Murphy zegt als ik me niet vergis dat het binnenkort zal gebeuren. We zijn er mentaal op voorbereid, denken we..

 

Voor papa: de Bon Scott Gate op het kerkhof van Fremantle (Perth).

RIP Bon Scott

 

Bon Scott





















We bevinden ons ondertussen op de luchthaven. Binnen enkele uren vliegen we naar ons nieuwe doel:

PAPUA NIEUW GUINEA

Hoewel het vlak naast Australie ligt, was de zoektocht naar een reisgids alleen al een wekenlange opgave. Als we dan eindelijk (na bookshop 34) de Lonely Planet PNG op de kop kunnen tikken is deze ongewoon dun, bevat daarvoor heel wat veelversprekende reistips: "De jongen Marva in de hut op't eind van de straat heeft een (!) snorkelset, die hij ook aan toeristen verhuurt" "In duikshop X hebben ze een computer met WiFi, met wat geluk kan je die ook gebruiken" of "Bij aankomst op het eiland allereerst melden bij het stamhoofd (om hem niet te beledigen), daarbij wordt een geschenk ten zeerste geapprecieerd". Zalig toch!

Tot op heden ontmoetten we geen enkele persoon (buiten een college in de wasserij die twintig jaar geleden zijn heimat inruilde voor Australie) die dit land bezocht.
Waarom zou men ook? Het reizen is er ingewikkeld & duur, de reisgids belooft niet veel meer als aardappelen te eten, de straten en het transportsysteem katastrofaal. Internet amper aanwezig en de lijst van plaatsen waar men als buitenstaander beter niet komt is zeer lang.

Misschien is dat net de reden. Ik ga ervan uit dat PNG het ontoeristischte land zal zijn waar ik ooit rondliep (na Uganda, Colombie & Australie). Dat het puur & spannend wordt. Dat de koralen & bergpassen ongerept zijn. De toekomst zal het uitwijzen, maar ik ben hongerig!

Bij het proberen online boeken van een binnenlandse vlucht in PNG =)